.
Η διαφορά μεταξύ πρακτικής και θεωρητικής επιστήμης, δηλαδή έρευνας και δογματισμού.
.
Μια αυθεντική αναφορά του Γαλιλαίου, σχετικά με την διαφορά της πρακτικής επιστήμης από την θεωρητική (του Αριστοτέλη), που είναι, σαν να απευθύνεται σε ανθρώπους της σύγχρονης εποχής. Οι άνθρωποι σήμερα - τελείως αδικαιολόγητα, συγκρινόμενοι με ανθρώπους που έζησαν στο παρελθόν, χωρίς να έχουν πρόσβαση στην γνώση - έλκονται από συγγράμματα και θεωρίες, που τους διεγείρουν την περιέργεια και την φαντασία μάλλον παρά από απτές αποδείξεις, που φανερώνουν πανάρχαιες αλήθειες:
[Από το βιβλίο του – «Il Saggiatore (ο Δοκιμαστής)]
«Βάζοντας κατά μέρος τους υπαινιγμούς και μιλώντας καθαρά, και αντιμετωπίζοντας την επιστήμη ως μέθοδο απόδειξης και διαλογισμού αντάξια των ανθρώπινων επιδιώξεων, θεωρώ ότι όσο περισσότερο προσεγγίζει την τελειότητα, τόσο μικρότερο αριθμό προτάσεων θα υπόσχεται να διδάξει και ακόμη λιγότερες θα αποδείξει πειστικά. Κατά συνέπεια, όσο τελειότερη γίνεται, τόσο λιγότερο ελκυστική θα είναι και τόσο λιγότερους οπαδούς θα έχει. Από την άλλη πλευρά, [βιβλία με] υπέροχους τίτλους και πολλές μεγαλειώδεις υποσχέσεις έλκουν τη φυσιολογική περιέργεια των ανθρώπων, και τους εγκλωβίζουν για πάντα μέσα σε πλάνες και χίμαιρες, χωρίς ποτέ να τους προσφέρουν έστω και ένα δείγμα εκείνης της ευφυΐας που διακρίνει την αληθινή απόδειξη, με την οποία μπορεί να αφυπνιστεί η γεύση και να γνωρίσει πόσο άνοστο είναι το συνηθισμένο φαγητό που τρώει." (D&O 239-40)
.
Σχετικά με τις αυθεντίες
.
«Μου φαίνεται ότι εκείνοι που, προκειμένου να αποδείξουν κάτι, στηρίζονται απλώς στο ειδικό βάρος της αυθεντίας, χωρίς να επικαλούνται κάποιο επιχείρημα προς υποστήριξή του, ενεργούν παράλογα. Εγώ, αντιθέτως, επιθυμώ να έχω την δυνατότητα να εγείρω ελεύθερα ζητήματα και να απαντώ δίχως να κολακεύω [τις αυθεντίες], όπως κάνουν εκείνοι που πραγματικά αναζητούν την αλήθεια.» [Από το βιβλίο του: «Διάλογος για την Παλιά και την Σύγχρονη Μουσική»] - (PLG 2)
.
.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου